Sikkels van licht: de nacht in met Pierre Kemp
De hele maand december 2010 waren tekstprojecties te zien op Plein 1992 in Maastricht. 
Poëtische lichtprojecties met gedichten van Pierre Kemp sierden gedurende de donkere decembermaand het Plein 1992. De lichtprojecties waren te zien van 17 tot 24 uur. De titel ‘Sikkels van licht’ is ontleend aan het gedicht Vrijdagavond van Kemp. Kemp hield van kleuren. In zijn nachtgedichten speelt dan ook de maan een grote rol.
De lichtprojecties van maangedichten van Kemp op Plein 1992 vindt plaats in het kader van het Pleinenplan van gemeente Maastricht. Sikkels van licht is een project van stichting Dichter in Beeld dat zich ten doel stelt om Limburgse dichters en hun gedichten een fysieke plek te geven in het straatbeeld en landschap.
Project Sikkels van licht wordt mogelijk gemaakt door de ondernemers van Plein 1992, Centre Ceramique, stichting Dichter in Beeld, Houben Mediatechniek, BICmultimedia.nl, Elisabeth Strouven Fonds, Brand Cultuurfonds en Prins Bernhard Cultuurfonds.
Aanleiding 
Medio 2010 vonden er in Maastricht veel activiteiten plaats rondom de Maastrichtse dichter/schilder Pierre Kemp (1886-1967). Er verscheen een biografie van Wiel Kusters, hoogleraar letteren en Cultuur aan de Universiteit van Maastricht en in het Bonnefantenmuseum werden in de zomer zijn schilderijen geëxposeerd. De boekpresentatie en de opening van de tentoonstelling vonden plaats op 30 mei 2010. De schilderijen zouden tot september in het museum te zien zijn. Tevens wilde het Centre Ceramique (bibliotheek, infotheek en tentoonstellingsruimte), boekhandel Selexyz, het regionaal Historisch Centrum en de Universiteitsbibliotheek aandacht besteden aan Kemp.  
Pierre Kemp
Pierre Kemp genoot als dichter grote bekendheid. Hij ontving in 1956 de Constantijn Huygensprijs en in 1959 de staatsprijs der letterkunde de  P. C. Hooftprijs en werd daarmee een van de grote Nederlandse dichters van de twintigste eeuw. Uit zijn gedichten  spreekt een sterke visuele zintuiglijkheid en muzikaliteit. Zowel zijn gedichten als schilderijen zijn speels en lichtvoetig. De schilderijen zijn helder van kleur en herinneren aan naïeve en symbolistische schilderkunst. In veel van zijn schilderijen lijkt Kemp muziek om te willen zetten in vorm, beweging en kleur. Een onderwerp dat door veel symbolistische schilders aan het begin van de 20e eeuw werd onderzocht.
Zijn schilderijen werden toentertijd veel minder gewaardeerd dat zijn gedichten. Ze pasten niet binnen de academische traditie van die tijd en werden als te naïef gezien. Kemp was het grootste deel van zijn leven, van 1916 tot 1945 loonadministrateur bij de steenkoolmijn Laura in Eygelshoven. Zijn gedichten schreef hij vaak in de trein op weg naar zijn werk. Zijn schilderijen maakte hij meestal in de avonduren.
Lichtprojectie Kempgedichten
Stichting Dichter in Beeld sloot bij de activiteiten rondom Pierre Kemp aan met een lichtprojectie van gedichten van Kemp, voorzien van beelden van/over Kemp. De projectie vond plaats vanaf Centre Ceramique op Plein 1992 in Maastricht. De projectie was alleen ’s avonds/nachts te zien. Wat bijzonder was aan de projectie, is dat die zal worden uitgevoerd in zogenaamde ‘perspectiefcorrectie’ op de vloer: de bezoeker moet dan op een bepaald punt gaan staan om de op de vloer geprojecteerde letters en kleuren te kunnen begrijpen.
Partners
De directeur van Centre Ceramique gaf aan aan het project te willen meewerken door de gevel van zijn gebouw beschikbaar te stellen voor de projector.
Voor de softwarematige uitvoering van het project werkten we samen met Lukas van der Hijden, vormgever van bureau interactieve communicatie  [bic] te Bemelen.  Hij deed dit  in samenspraak  met Piet Gerards, typograaf te Amsterdam. Van der Hijden maakte een animatie die door middel van een beamer geprojecteerd op het plein voor Centre Céramique.
De technische uitvoering van het project werd gedaan door Houben Media te Maastricht. 
Animatie
De animatie bevatte behalve teksten ook beelden van en/of over Kemp. 
Aan de maker van de animatie werd gevraagd  om een werk te maken uitgaande van datgene wat Kemp fascineerde en inspireerde. Zo is bekend dat Kemp bezig is geweest met het ontwikkelen van een kleurenorgel. Geluid moest om worden gezet in kleur. Hoe dit orgel er uitzag is niet geheel duidelijk. Wel heeft hij gecorrespondeerd met een natuurkundeleraar om meer te weten te komen over lenzen en projecties en zijn er kleine technische schetsjes gevonden in zijn nalatenschap. Muziek was zeer belangrijk voor hem. Hij had een grote discotheek, wat uitzonderlijk was in die tijd (Fauré, Ravel, Debussy, Duparc en Roussel).
Daarnaast was voor hem de Maas, de rivier die de identiteit gaf aan “Mosanje” (zoals Kemp het  Maasland noemde) voor hem een belangrijke inspiratiebron. Vooral het spel van het licht en de weerspiegeling ervan op het water beschrijft hij in veel gedichten.
Zijn biograaf Kusters beschrijft de wereld van Kemp als: ”de wereld van de verbeelding: een wereld oneindig veel groter dan Maastricht en zijn kleine kantoorachtige werkkamer in de Turennestraat (Wyck). Het was een wereld vol poëzie, muziek, schilderkunst, sprookjesboeken, boeken over toneel, ballet, kindertekeningen, kleurenleer, parfumerie, vuurwerk enzovoort enzovoort. Boeken en grammofoonplaten als dragers en fundamenten van zijn eigen poëzie, naast de belangrijke momenten van inspiratie die vanachter het raam waargenomen straattaferelen en korte bezoekjes van enkele vaste bewonderaars en “muzen” hem opleverden.”
Voor de stichting is het belangrijk dat door middel van dit project publiek, dat in eerste instantie niets heeft met poëzie of beeldende kunst in de openbare ruimte, geraakt en geconfronteerd wordt en via deze beleving geïnteresseerd raakt in kunst en poëzie. Daarnaast is dit project vanzelfsprekend bedoeld voor de geïnteresseerde leek en de professionele kunst- en poëziekenner.

misschien ook interessant

terug naar boven