Wandelroute door de Lage Fronten
Poëzieroute Leo Herberghs Poëzieprijs Maastricht
De Leo Herberghs Poëzieprijs is een jaarlijkse prijs die wordt uitgereikt aan een door een jury aangewezen dichter. Deze prijs wordt voor de eerste maal verstrekt in september 2020. Aan de prijs is de voorwaarde verbonden dat de prijswinnende dichter een gedicht schrijft dat reflecteert op de Lage Fronten en tevens affiniteit heeft met het werk van Leo Herberghs. Dit gedicht zal middels een rvs-plaat op een zuil van robuust cortenstaal worden bevestigd (zie foto). Een en ander is vandalismebestendig.
De zuil wordt geplaatst in de Lage Fronten. Nadat de prijs vijfmaal is uitgereikt, dus in 2025 voor het laatst, is er een literaire wandelroute ontstaan.
De route is gepland, zoals gezegd, in de Fronten, waarin ruimte en aandacht is voor alles wat leeft en bloeit, waar cultureel erfgoed aanwezig is in de vorm van oude kazematten en dat de mogelijkheid biedt om aangenaam te wandelen en te verpozen. De Hoge Fronten vormen voor veel Maastrichtenaren en hopelijk straks ook voor bezoekers van buitenaf, een favoriet wandelgebied. Het is een beschermd natuurgebied dat bezaaid is met resten van de achttiende- en negentiende-eeuwse vestingwerken en grachten, ook wel bekend als de ‘Linie van Du Moulin’, die echter niet voldeden omdat het gebied te hoog gelegen was om de grachten blijvend vol water te laten lopen. Reden waarom nadien de Lage Fronten werden aangelegd. In de onderdoorgang van de Lage naar de Hoge Fronten is een ecomuur aangelegd die dient als onderkomen voor de muurhagedis en vleermuizen.
In dit woeste en historische gebied een mooi gedicht lezen, gezeten op een bankje, kan het plezierig mijmeren alleen maar versterken. DiB verheugt zich hierop.
Op bovenstaand kaartje zijn de plaatsen waar de gedichten worden geplaatst, gemarkeerd met een kruisje.
De thematisering van het gedicht zal de plaats waar het gedicht wordt gesitueerd tot uitgangspunt moeten nemen. De uitdaging aan de dichter zal zijn om de wandelaar, de voorbijganger te treffen met beelden die de historische stadsrand, de natuur en ook het nieuwe van een zich ontwikkelend stads/buitengebied met elkaar verbinden. Gedichten, die geplaatst zijn op zuiltjes, geven nog meer kleur aan de Lage Fronten waar lieflijkheid van de natuur grenst aan voormalig gevaar, strijd aan vreedzaamheid, verscholen zogenaamde leegte aan moeilijk zichtbare zeldzame diersoorten. Aldus loop je uiteindelijk langs vijf gedichten van Lumière naar Lambertus. Hoe poëtisch wil je het hebben.
Om de route nog interessanter en informatiever te maken wil Dichter in Beeld op de zuiltjes een QR-code aanbrengen, die naar de site van DiB verwijst en waar meer informatie over de route, de dichter en de LHPP-prijs te vinden zal zijn. Misschien is het zelfs mogelijk dat de bezoeker verrast wordt door de dichter die zijn gedicht voorleest.
Wiel Kusters dichtte over De Fronten[1]:
Slaaphuis De Fronten
Ook wie de hemel als zijn dak beschouwt,
Wil soms ramen en een deur, wil muren
Die hij rond zijn vrijheid vouwt.
Daarom is hier dit huis gebouwd.
Daarom is hier dit huis gebouwd.
(voor Peter Pluymen)
[1] Wiel Kuster ‘Leesjongen’ pagina 168.
Hieronder is geprobeerd middels een aantal foto's een beeld te geven van het natuur- en cultuurhistorisch gebied de Lage Fronten.
